Οσα Θελω Να Σου Πω.. (Μεταμεσονυκτιες Εμπνευσεις..)

Καμιά φορά δεν μπορώ να σε κοιτά3ω στα μάτια..

Φοβάμαι πως θα διαβάσεις τη σκέψη μου..

Κι είναι ο φόβος τόσο δυνατός..

Που κατακλύζει την ψυχή μου..

Που αποστρέφω το βλέμμα..

Και παγώνω στη σιωπή..

Κι είναι αυτές οι στιγμές που μια γλυκιά κουβέντα..

Ενα ακούσιο χάδι σου..

Μου φωτίζει τη ζωή..

Εμπνευσεις Μιας Μελλοντικης Ποιητριας.. (by Μαργιαννα Τζινη)

Κάποτε περιτριγυρνούσα σε ένα σκοτεινό δάσος.
Κάποτε η ομίχλη με έπνιγε και η λάσπη έσβηνε τα βήματά μου.

Κανείς δεν ενδιαφερόταν,
κανείς δεν με αναζητούσε,
μόνο οι γλυκοί οιωνοί του θανάτου..

Στα μαύρα φτερά τους είδα την ελπίδα..
Στην στριγκιά λαλιά τους άκουσα την πιο γλυκιά μελωδία
και τα μαύρα υγρά μάτια τους καθρέφτισαν τα ουράνια αστέρια.

Σαν όνειρο που τώρα αχνά το θυμάμαι
τόσο μακριά και τόσο κοντά
είδα το χαμόγελό σου, ζεστό, απαλό..
σαν χάδι της σελήνης..

Μόνο για σένα πάλεψα στο βαθύ πνιχτό σκοτάδι,
μόνο για σένα έδωσα και την τελευταία μου πνοή στο βαθύ..
στο αβάσταχτο σκοτάδι..
για σένα..όνειρό μου..

"Είμαστε φτιαγμένοι από την ύλη που είναι φτιαγμένα τα όνειρά μας ¨" Ελύτης

Πράγματα Που Με Αφήνουν Να Ελπίζω (Vol.2)

Μεσα στο χαος και την καταστροφη.. Μεσα στη μιζερια και τη δυστυχια.. Κι ομως ακομα μπορει να υπαρχει ελπιδα..  Ακομα υπαρχει η δυνατοτητα να κοιτα3ουμε μπροστα και να αναλογιστουμε ενα μελλον αισιοδο3ο, ενα μελλον που δεν θα κατηγορουμε ο ενας τον αλλον.. Δεν θα υπαρχει λογος.. Καποτε οι φωτιεες θα σβησουν.. Καποτε οι ανθρωποι θα βγαινουν στους δρομους μονο για να γιορτασουν και δεν θα ε3ωθουνται στην καταστροφη του ιδιου τους του κοσμου.. Μπορει αυτη η μερα να μην ειναι κοντα ομως καποια στιγμη θα ερθει.. Γιατι δεν χρειαζονται πολλα για 3αναφτιαχτει η ζωη μας απο την αρχη.. Γιατι οπως εχει πει και οι Ελυτης..

"Αν αποσυνδεσεις την Ελλαδα, στο τελος θα δεις να σου απομενουν μια ελια, ενα αμπελι κι ενα καραβι. Που σημαινει: με αλλα τοσα την 3αναφτιαχνεις."