Γιατί τα σύννεφα είναι 3εφτισμένα παραμύθια,
Και στα όνειρά σου όταν έρχονται, αλήθεια,
Πώς το τολμάς κι αμφισβητείς;
Την υλική τους ε3ουσία
Μες στην αέρινη ουσία
Που ποτέ δεν θα γευτείς..
Πως είναι κόσμοι μαγικοί μισοσβησμένοι
Και μια ματιά σου ο καθείς τους να προσμένειΓια ν' ανταποκριθεί στο ρόλο
Που είναι ταγμένος για να παί3ει
Πριν ο αέρας τον κουρσέψει
Κι αυτό είναι όλο...
Και 3αφνικά όλη η ουσία
Πνιγμένη μες την προδοσία
Αγωνιά μα και παγώνει
Στου πορθητή της την πνοή
Μια τελευταία προσευχή
Στάσου, νυχτώνει...
Και 3εγλιστά στην ησυχία
Μα με του ανέμου τη θυσία
Κάπου μακριά ψάχνει να βγει
Άγνωστους κόσμους να μαγέψει
Και στις ψυχές να τα3ιδέψει
Ξάφνου, σιγή...
Δικό σου είναι;
ΑπάντησηΔιαγραφήΑχα.. Ναι, γιατί??
ΔιαγραφήΕ λέω δεν γίνεται να το έκανε copy paste από κάπου και μετά να άλλαζε τα ξ.
ΔιαγραφήΘα μπορούσα.. :)
Διαγραφή