Feels like September all over again.. Ξαναζείς την αρχή και αναζωογονείσαι. Τα3ιδεύεις στο χώρο, και στο χρόνο παράλληλα, γιατί τί άλλο να κάνεις κοιτάζοντας τα τοπία να σε προσπερνούν; Εσύ πας μπροστά κι εκείνα σε γυρίζουν πίσω. Εκεί από όπου φεύγεις, γιατί, παραδέ3ου το, δεν το 'θελες. Κι όσα κι αν σου προσφέρει ο χρόνος μπροστά, πάντα θα υπάρχει κάτι πίσω που χάνεις. Α3ίζει, όμως, αφού κυνηγάς όσα σε γεμίζουν.
Και γυρίζεις πίσω. Κι ο χρόνος σταματάει σ'έναν χρόνο 3ένο κι απόμακρο. 'Εναν τόπο που μοιάζει μακρινός. Άλλος απ' αυτόν που ή3ερες. Το νιώθεις πως είναι πολλά αυτά που σε δένουν μαζί του. Σου παίρνει, όμως, λίγο καιρό να τα θυμηθείς. Και δεν είναι πως δε σ' αρέσει. Είναι που διχάζεσαι. Και που κάποιος άλλος κρατάει την ψυχή σου κάπου στην άκρη του κόσμου. Και νιώθεις χαμένος. Και στάσιμος. Σαν να μη ζεις πια. Σαν να κυλάει η καθημερινότητα λίγο πιο αργά απ' ότι τα υπολόγιζες.
Και γυρίζεις πίσω. Κι ο χρόνος σταματάει σ'έναν χρόνο 3ένο κι απόμακρο. 'Εναν τόπο που μοιάζει μακρινός. Άλλος απ' αυτόν που ή3ερες. Το νιώθεις πως είναι πολλά αυτά που σε δένουν μαζί του. Σου παίρνει, όμως, λίγο καιρό να τα θυμηθείς. Και δεν είναι πως δε σ' αρέσει. Είναι που διχάζεσαι. Και που κάποιος άλλος κρατάει την ψυχή σου κάπου στην άκρη του κόσμου. Και νιώθεις χαμένος. Και στάσιμος. Σαν να μη ζεις πια. Σαν να κυλάει η καθημερινότητα λίγο πιο αργά απ' ότι τα υπολόγιζες.
Πόσο δίκιο έχεις..
ΑπάντησηΔιαγραφή