Δυο Λογια Για Τον Manu..

Ο Manu Chao (γενν. 1961) είναι, γεννημένος στη Γαλλία, τραγουδιστής, με ισπανική, (γαλικιανή και βασκική) καταγωγή. Τραγουδά στα γαλλικά, τα ισπανικά, τα αραβικά, τα γαλικιανά και τα αγγλικά.

Mano Negra

Επηρεασμένος από τη βρετανική πανκ, και ιδιαίτερα από τους The Clash, ο Chao μαζί με άλλους μουσικούς δημιούργησε στα μέσα της δεκαετίας του 1980, το ισπανο-αγγλόφωνο ροκαμπίλυ συγκρότημα Hot Pants. Το συγκρότημα κυκλοφόρησε ένα ντέμο με τον τίτλο Mala Vida το 1984, που κέρδισε λίγη προσοχή. Ώσπου να κυκλοφορήσουν το πρώτο τους album το 1986, η εναλλακτική σκηνή του Παρισιού είχε ξεφτίσει, και ο Manu, ο αδελφός του, Αntoine, και φίλοι του, έφτιαξαν τους Los Carayos, αλλάζοντας λίγο τον ήχο τους. Οι Los Carayos ήταν πάντα στα δεύτερα πλάνα του Manu Chao και κυκλοφόρησαν συνολικά 3 albums.
Το 1987, οι αδελφοί Chao και ο ξάδελφός τους, Σαντιάγο Κασαριέγκο, ίδρυσαν τους Mano Negra. Με μια μικρή εταιρία αρχικά, το συγκρότημα κυκλοφόρησε μια νέα έκδοση του Mala Vida, που έγινε γρήγορα επιτυχία στη Γαλλία. Σύντομα μετακινήθηκαν προς τη Virgin, και το πρώτο τους album Patchanka κυκλοφόρησε το επόμενο έτος. Αν και το συγκρότημα δεν κέρδισε ποτέ μια βάση στην αγγλική αγορά, η αύξηση της δημοτικότητάς του στον υπόλοιπο κόσμο ακολούθησε σύντομα, φτάνοντας στην 5η θέση σε Ολλανδία, Ιταλία και Γερμανία. Από το 1992, το συγκρότημα κέρδισε φήμη στη Νότια Αμερική, με την περιοδεία του Cargo.
Ρωγμές άρχισαν να αυξάνονται μεταξύ των μελών του συγκροτήματος, κατά τη διάρκεια εκείνης της περιοδείας και στα τέλη του 1994, πολλοί άφησαν το συγκρότημα. Την επόμενη χρονιά οι Mano Negra κυκλοφόρησαν το τελευταίο τους album, Casa Babylon, ο Manu Chao μετακίνησε την έδρα του συγκροτήματος στη Μαδρίτη, αλλά οι νομικές διαμάχες με τα προηγούμενα μέλη οδήγησαν τον Chao στο να διαλύσει τους Mano Negra το 1995.
Ο ήχος των Μano Negra χαρακτηρίζεται συνήθως από τους ζωηρούς ρυθμούς που μεταδίδουν μια δονούμενη ενέργεια, κάτι που φαίνεται από τον τίτλο του πρώτου album, "Patchanka" (πάρτυ), και από μια ευδιάκριτη ανεπισημότητα που επιτρέπει στο ακροατήριο να αναμιχθεί και να αισθανθεί κοντά στον ήχο τους. Η μίξη ειδών μουσικής είναι παρούσα σε όλες τους τις δουλειές και μπορεί γενικά να χαρακτηριστεί ως ένα ιδιαίτερα καινοτόμου φύσης, φολκ, πανκ, ροκ με στοιχεία ρέγκε.

Σόλο καριέρα με το Ράδιο Μπέμπα (Radio Bemba)

Αφού πήγε στη Μαδρίτη, ο Chao και άλλα μέλη από τους Mano Negra διαμόρφωσαν ένα νέο γκρούπ, που το ονόμασαν Radio Bemba Sound System (από το σύστημα επικοινωνιών που χρησιμοποιoύταν στην Sierra Maestra, από τον Φιντέλ Κάστρεο και τον Τσε Γκεβάρα κατά την Κουβανική επανάσταση), που συμπεριλάμβανε καλλιτέχνες από το Μεξικό, τη Βραζιλία και την Αργεντινή. Το αποτέλεσμα ήταν η μουσική να διαφέρει ουσιαστικά από αυτή των Mano Negra και να χρησιμοποιεί κυρίως ισπανικούς στίχους (και λιγότερο γαλλικούς). Το 1998 ο Manu Chao κυκλοφόρησε το Clandestino που περιείχε επιτυχείες όπως τα Clandestino και Bongo Bong, και το 1999 κέρδισε ένα βραβείο Victoires de la Musique. Το 2001 κυκλοφόρησε το Próxima Estación: Esperanza το οποίο είχε μεγάλη επιτυχία. Ένα ζωντανό album το Radio Bemba Sound System, κυκλοφόρησε την επόμενη χρονιά. Δύο χρόνια αργότερα, ο Chao επέστρεψε στις γαλλικές ρίζες του με το Sibérie m'était contée.
Το τελευταίο album του, το La Radiolina κυκλοφόρησε στις 4 Σεπτεμβρίου του 2007. Αυτή θα είναι η πρώτη διεθνής κυκλοφορία από το Próxima Estación: Esperanza του 2001. Το Rainin in Paradise, πρώτο single από το album, κάνει μια έντονη κριτική στην κατάσταση που επικρατεί σε διάφορα μέρη του κόσμου σήμερα, καθώς και στην κυβέρνηση του Τζωρτζ Μπούς σχετικά με την επέμβαση των ΗΠΑ στο Ιράκ.

Θέματα της μουσικής του και πολιτικοποίηση

Πολλοί από τους στίχους του Manu Chao, μιλούν για την αγάπη, για την ζωή στα γκέτο, τα ναρκωτικά, τη μετανάστευση, και φέρνουν συχνά ένα αριστερό μήνυμα. Αυτό απεικονίζει τις πολιτικές του θέσεις (η υποστήριξη του για το κίνημα των Ζαπατίστας είναι φανερή στο Radio Bemba Sound System). Ο Chao είναι ανοιχτά επικριτικός προς την κυβέρνηση του Μπους, και έχει πολλούς οπαδούς μεταξύ της ευρωπαϊκής αριστεράς και του κινήματος της αντιπαγκοσμιοποίησης.