Πανελληνιες και Εκλογες.. Εκλογες και Πανελληνιες

Δύο και μόνο είναι τα  θέματα που 3εχωρίζουν στις συζητήσεις των ανθρώπων αυτή την εποχή.. Όλων των ηλικιών, φύλων κλπ κλπ.. Κυριακή απόγευμα προς σούρουπο και είπα να κανω μια βόλτα από την παραλία.. Λίγο να χαλαρώσω.. Λίγο να δροσιστώ μιας που έχουν αρχίσει πλέον και οι ζέστες.. Την ίδια ιδέα είχε, όπως ήταν μάλλον αναμενόμενο, και πολλύς άλλος κόσμος.. Διασχίζοντας τα πλήθη με το όχημα (δίτροχο σαφώς και καταναλίσκον ζωική ενέργεια-όπου ζώον εγώ) δεν μπορούσα παρά να ακούσω κάποιες σκόρπιες βεβαίως αλλά αρκετές για να μαντέψω το περιεχόμενο κάθε συζήτησης κουβέντες.. "Τα κατέστρεψαν τα καημένα τα παιδιά και φέτος.",  οι πικραμένοι και καταπονημένοι συγγενείς και φίλοι των υποψηφίων. "Μας κατέστρεψαν οι γ..δες. Που βγαίνει ο κάθε π..ρας και πάει να σώσει τη χώρα. Που ούτε τον εαυτό του δε μπορεί να κουμαντάρει.", οι λοιποί πικραμένοι. Με τον ένα ή τον άλλο τρόπο όλος σχεδόν ο κόσμος βιώνει τα ίδια ή τουλάχιστον παραπλήσια προβλήματα για τα οποία το μερίδιο ευθύνης του- αν μπορεί να δικαιολογηθεί τέτοιο- είναι απειροελάχιστο σε σχέση με το οικονομικό και όχι μόνο αδιέ3οδο στο οποίο εχούμε πλεον όλοι μας βρεθεί. Και κανείς απ' ότι φαίνεται δεν είναι σίγουρος για το τι πρέπει να γίνει, λιγότερο για το τι μπορεί να γίνει και ακόμη λιγότερο για το τι μπορεί ο ίδιος να κάνει.. Στα πρόθυρα λοιπόν εκλογών και πάλι έρχονται στο προσκήνιο τα διλλήματα και οι αμφιβολίες.. Γιατί ένα είδος ε3αναγκασμού είναι και το γεγονός ότι υπάρχουν πιθανότητες να μην σχηματιστεί και πάλι κυβέρνηση.. Ε3αναγκασμός που φροντίζουν να ενισχύουν εντέχνως τα ΜΜΕ, ο Τύπος και τα διάφορα πολιτικά και μη δημόσια πρόσωπα.. Διότι αν δεν θέσεις περιορισμούς στον εαυτό σου και ψηφίσεις κατά βούληση ίσως συμβάλλεις στο να μείνει μετέωρη η χώρα για ακόμη ενα επίπονο διάστημα.. Από την άλλη μπορείς να ενισχύσεις ένα από τα δύο (και πάλι!) κόμματα που είναι πιθανό να βγούν.. Κανείς μα κανείς όμως δεν είναι σε θέση να σου εγγυηθεί πως αύριο θα υπάρχει στο πολιτικό σκηνικό κάποιος που θα μπορεί να χειριστεί όχι αποτελεσματικά- κάνεις δεν περιμένει κάποιο αποτέλεσμα,κάποιο τέλος σε αυτή την κατάσταση- αλλά με τον βέλτιστο δυνατό τρόπο την παρούσα κρίση. Την οικονομική, γιατί τις υπόλοιπες κάνεις πέρα από εμάς τους ίδιους δεν είναι σε θέση να τις χειριστεί.. Και μέσα σ' όλα αυτά υπάρχουν και εκείνα τα κακόμοιρα τα παιδιά που εμ δεν 3ερούν τι θα τους 3ημερώσει εμ είναι υποχρεωμένα να μεταμορφώνονται σταδιακά σε ζόμπι, κατά την χιουμοριστικότερη έκφραση ρομποτάκια, σπαταλώντας έναν και πλέον χρόνο από τη ζωή τους παπαγαλίζοντας ανούσια κείμενα και θεωρίες που δεν έχουν στο παρόν αλλά δεν θα έχουν και στο μέλλον κανένα αντίκρυσμα στην καθημερινή τους ζωή απλά και μόνο για να διεκδικήσουν μια θέση στην ακαδημαική κοινότητα. Μια θέση ,δυστυχώς, χωρίς αντίκρυσμα το μέλλον της οποίας έχει επιπλέον επιβαρυνθεί από τις παρούσες κοινονικοπολιτικές συνθήκες. Γιατί καμία σημασία δεν δίνεται πλέον στην εκπαίδευση σε μια περίοδο που η ανάπτυξη, κυρίως μέσω αυτής, θα έπρεπε να έχει πρωτεύουσα σημασία. Γιατί πώς είναι δυνατόν για μια χώρα να ευημερήσει όταν διοικείται από ανθρώπους διεφθαρμένους και χωρίς ουσιαστική παιδεία ενω παράλληλα για τις ίδιες διοικητικές θέσεις προετοιμάζονται οι διάδοχοί τους ίδιοι κι απαράλλαχτοι. Χωρίς κανένα ίχνος πολιτισμού, χωρίς σεβασμό στον συνάνθρωπο και χωρίς καν τη φιλοδο3ία να προοδεύσουν! Τέτοια παραδείγματα υπανθρώπων βλέπουμε καθημερινά και θεωρώ εντελώς περιττό να περάσω σε εκτενέστερες περιγραφές. Είναι άλλωστε και οι μόνοι που προβάλλονται συστηματικά.

Δεν σκόπευα να δώσω στο κείμενο τη συγκεκριμένη μορφή ούτε το συγκεκριμένο περιεχόμενο. Άλλωστε είμαι ίσως το λιγότερο κατάλληλο άτομο για να κρίνει την κοινωνικοπολιτική κατάσταση της χώρας και όσα εχω πεί είναι μόνο όσα μπορώ να δω γύρω μου. Με λύπη μου όμως κι αγανάκτηση έμαθα για το αισχρό περιστατικό που διαδραματίστηκε σήμερα το πρωί σε εκπομπή της τηλεόρασης και απογοητεύτηκα και αναστατώθηκα και απελπίστηκα και τρόμα3α και οργίστηκα διπλά από πριν. Πού πάμε???